ik doe er niet meer aan mee…
ik las een paar weken geleden het woord – placebo educatie –
en ik verschoot…
als ik mijn pagina bezoek op ik vind een coach – ben ik heel vaak verdrietig – heel diep verdrietig het raakt me steeds en ik weet ook waarom.
we doen vaak aan placebo educatie…
ik weet ook waarom ik dan verdrietig ben, gelaten en jawel in onmacht ontvangen bij het scrollen op die site.
als je weet dat ik de laatste maanden 100den euro’s – of waren het ongeveer 2000€ – als ‘coach en trainer’ heb uitgegeven om – op de markt te komen – dan weet je waar het nu in deze – oorlog en crisis – erop aan komt…
geen centen geen complimenten, zeiden mijn ouders, zo ist, maar nog iets, niemand wil iemand die niet aan placebo educatie doet.
ik doe niet aan psycho educatie, dus ik stop als coach in mijn leven, ik stop als trainer – ik zal dit toch nog terug opnemen als ik mijn boeken en kaarten heb geschreven en ook echt heb uitgegeven.
hoe is het mogelijk dàt de mensen nog steeds – over – een psychisch ‘probleem’ praten en dan gaan praten met een coach die het weer over het onderwerp en de beperkingen heeft als het evenzeer kan om met iemand te praten die niet tegen je praat maar met je op weg gaat en die met een psychisch ‘probleem’ leeft en steeds de mogelijkheden ziet en niet over de beperkingen gaat praten maar wel over de talenten en de uniekigheid…
mensen zijn gewoonte dieren, ze volgen en oordelen, vooroordelend handelend omdat dàt nu zo is…
het zit ingebakken, kunstenaars zijn vogels die niet de stoppen zijn binnen de denkgrenzen en doe grenzen.
ik ben zo een vogel
omdat ik er genoeg voor gestudeerd heb…
niets is alles wat er is
dat is mijn titel van mijn boek dat ik al schreef, hierover ga je binnen x aantal maanden wel iets horen.
ik ga 1 boek schrijven over autisme en dan stop ik volledig met dit onderwerp.
verder ga ik mijn mijn hart en ziel onderwerpen https://kasrymalamakerij.com/
en voorlopig ja kan je me volgen via deze site
waarom? lees https://deinzichtmakerij.com/
Alvast tot ziens, wees WELKOM